Η εκπαίδευση των νηπιαγωγών και των δασκάλων παρεχόταν μέχρι τη δεκαετία του 1980 σε ανώτερες σχολές διετούς φοίτησης, δηλαδή στις Σχολές Νηπιαγωγών και στις Παιδαγωγικές Ακαδημίες. Αναβαθμίστηκε με νομοθετική ρύθμιση του 1982 σε τετράχρονη φοίτηση πανεπιστημιακού επιπέδου. Η Ελλάδα ήταν μία από τις πρώτες χώρες που θέσπισαν τη συγκεκριμένη αλλαγή, σε μια στιγμή ευρύτερων μεταρρυθμίσεων της εκπαίδευσης στη χώρα.
Η οργάνωση και η λειτουργία των παιδαγωγικών τμημάτων στην Ελλάδα καθορίζονται από τον Νόμο 1268/82 (άρθρο 1, παράγραφος 2), καθώς και από το Προεδρικό Διάταγμα 320/83 (άρθρο 2). Με τις παραπάνω νομοθετικές ρυθμίσεις ορίζεται ότι αποστολή τους είναι: (α) να καλλιεργούν και να προάγουν τις παιδαγωγικές επιστήμες μέσω της ακαδημαϊκής και εφαρμοσμένης διδασκαλίας και έρευνας, (β) να παρέχουν στους/στις πτυχιούχους τους τα απαραίτητα εφόδια που θα εξασφαλίζουν άρτια κατάρτιση για την επιστημονική και επαγγελματική δραστηριότητά τους, (γ) να συμβάλλουν στην κάλυψη των αυξανόμενων αναγκών της εκπαίδευσης σε ζητήματα παιδαγωγικής, (δ) να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση και την επίλυση παιδαγωγικών προβλημάτων γενικότερα.
Τα πρώτα πανεπιστημιακά παιδαγωγικά τμήματα ιδρύθηκαν στα πανεπιστήμια της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, των Ιωαννίνων, της Θράκης και της Κρήτης. Η οργάνωση όμως και η έναρξη της λειτουργίας τους πραγματοποιήθηκαν σταδιακά, αρχίζοντας από το έτος 1984-1985. Το Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών άρχισε να λειτουργεί το ακαδημαϊκό έτος 1987-1988 και οι πρώτοι/ες φοιτητές/τριες αποφοίτησαν το 1991.
Τον Σεπτέμβριο του 1997 μετονομάστηκε σε Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία (ΤΕΑΠΗ). Μετά τον Νόμο 4009/2011, τις τροποποιήσεις του, καθώς και το ΠΔ. 85/2013 (ΦΕΚ Α.124/3-6-13), το ΤΕΑΠΗ λειτουργεί στο πλαίσιο της Σχολής Επιστημών της Αγωγής.